“Niet oordelen…voelt uiteindelijk beter! “

Maar… ben ik eigenlijk wel in staat om de dingen juist te interpreteren? Het is zinvol om je eigen oordeelsvermogen ter discussie te stellen: ‘heb ik wel genoeg begrip en wijsheid om een oordeel te vellen? Is het perspectief dat ik gekozen heb wel juist? Overzie ik het grotere plaatje?’ ‘Ik Weet Het Niet’ beschouwen ze in het Boeddhisme als de hoogste wijsheid. Dat betekent niet dat we niet meer kunnen handelen, maar het betekent wel dat we ons oordeel achterwege kunnen laten. We handelen naar eer en geweten, maar oordelen niet. Het is een vorm van acceptatie, gestoeld op bescheidenheid. Je zult merken dat deze houding prettig aanvoelt. (want het oordelen over jezelf stopt hiermee ook)

Deze anekdote gebruik ik voor de
mindfulness oefening van deze week:

Een man sprak tot Socrates en zei: ’ik wil je iets over mijn vriend vertellen’. Socrates vroeg hem of het verhaal door de drie Zeven was gegaan en de man keek hem vragend aan. Socrates legde het uit. De eerste zeef is de zeef van de waarheid: ‘weet je zeker dat het waar is wat je over je vriend wil vertellen?’ De tweede zeef gaat over positiviteit: ‘is het iets positiefs wat je over je vriend wil vertellen?’ En de derde zeef gaat over noodzakelijkheid: ‘is het noodzakelijk wat je mij over je vriend wil vertellen?’ De man ontkende op alle vragen en Socrates zei: ‘als het niet waar is, als het niet positief is en het is niet noodzakelijk voor mij, zou je mij er dan niet mee willen belasten?’

Kijk eens vanuit deze Zeven naar je eigen verhalen of de verhalen van anderen. Het kan je hoofd een stuk leger en lichter maken.